شاید این سئوال خیلی وقت ها ذهن شما را به خود مشغول کرده باشد که اگر نشانه معجزه قرآن مانند ناپذیری آن و ناتوانی بشر از همانند سازی پس بسیارى از شاهکارهاى ادبى مشهورجهان به خاطر اینکه بی همتایند نیز معجزه اند. آثارى چون شاهنامه فردوسى، دیوان حافظ، و گلستان سعدى در ایران و آثارى چون هملت شکسپیر، سنگ هاى گرسنه تاگور، خاطرات خانه اموات داستایوسکى، مردى که مى خندد و بینوایان ویکتور هوگو، ایلیاد همر، مادر ماکسیم گورکى و... همگی به نوبه خود تکند.
این اعجاز با اعجاز قرآن چه فرقى دارد؟
در جواب باید گفت: این آثار اگرچه بی نظیرند اما اگر در تعریف معجزه تـأملی کنیم متوجه می شویم که هیچکدام از موارد یادشده معجزه نیستند
تعریف معجزه: امر خارق العاده ای که از سوی خدا بوده و پیامبران برای ادعای نبوت آن را ارائه کرده و کسی را یارای هماوردی با آن نباشد
1. این آثار، شگفتى زایند، ولى خارق العاده نیستند. (البته هر خارق العاده اى هم معجزه نیست.)
2. پدید آورندگان این آثار، هیچ گاه ادعاى نبوت نداشته اند و هیچ گاه تحدّى نکرده اند; یعنى دعوت به مانند سازى نکرده اند تا انگیزه هاى روانى و اجتماعى براى همانند آورى تحریک شود.
3. این آثار، مانندآورى شده استبراى مثال، حافظ، شاعر ارجمند فارسى که شکوه شعرش واژه ها را به حقارت مى نشاند، تاکنون مانندهاى بسیارى براى شعرهاى او ساخته شده است و از این رو است که هنگام تصحیح نسخه هاى دیوان حافظ، شعرشناسان و نسخه دانان، سخت در تردید مى مانده اند که آیا این غزل حافظ هست یا نیست.
در زمان ما نیز مرحوم آیة اللّه حاج شیخ مهدى الهى قمشه اى براى یکى از بهترین غزل هاى حافظ، مانند ساخته است. این دو غزل را با هم مقایسه کنید:
غزل حافظ
اى که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختى
لطف کردى سایه بر آفتاب انداختى
تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ عارضت
حالیا نیرنگ نقشى خوش بر آب انداختى
گوى خوبى بردى از خوبان خُلُّخ شاد باش
جام کیخسرو طلب کافراسیاب انداختى
هر کسى با شمع رخسارت بوجهى عشق باخت
زان میان پروانه را در اضطراب انداختى
گنج عشق خود نهادى در دل ویران ما
سایه دولت برین کنج خراب انداختى
زینهار از آب آن عارض که شیران را از آن
تشنه لب کردى و گردان را در آب انداختى
خواب بیداران ببستى و آن گه از نقش خیال
تهمتى بر شبروان خیل خواب انداختى
پرده از رخ برگرفتى یک نظر در جلوه گاه
و ز حیا حور و پرى را در حجاب انداختى
باده نوش از جان عالم بین که بر اورنگ جم
شاهد مقصود را از رخ نقاب انداختى
از فروغ نرگس مخمور و لعل مى پرست
حافظ خلوت نشین را در شراب انداختى
وز براى صید دل در گردنم زنجیر زلف
از سر تعظیم بر خاک جناب انداختى
نصرة الدین شاه یحیى آنکه خصم ملک را
از دم شمشیر چون آتش در آب انداختى
و اکنون غزل الهى قمشه اى:
دوش بر ماه از شکنج طرّه تاب انداختى
پرده مشکین شب بر آفتاب انداختى
رونق گلزار بردى جلوه مه کاستى
آفتابا هر گه از رویت نقاب انداختى
هرگز امید رهایى نیست صیدى را که سخت
در کمند طرّه پر پیچ و تاب انداختى
ز آتش عشق آرزوى عقل خامم سوختى
وز شرارش دفتر فکرم در آب انداختى
تا نیفتد بر رخت جز چشم پاک عاشقان
بر رخ از زلف سیه مشگین نقاب انداختى
زلف را در پیچ و تاب انداختى بر رخ که باز
در صف دل هاى بى تاب اضطراب انداختى
زاهد اندر رقص و صوفى در سماع انگیختى
وجد و مستى در سر هر شیخ و شاب انداختى
کشتى عشاق بشکستى به دریاى فراق
چون شکستى مردم چشم اندر آب انداختى
وه چه سر انگیختى کز چشم مست دلفریب
چشم بیداران عالم را بخواب انداختى
طایر دل در خور شاهین عشق آمد که دوش
بهر صیدش زلف چون پرّ غراب انداختى
غنچه را چون عاشقان دلتنگ کردى زان دهان
وز لبت خون در دل لعل خوشاب انداختى
تشنگان را چون الهى گاه در دریاى عشق
غرق کردى گه به صحراى سراب انداختى
روشن است که غزل مرحوم الهى قمشه اى گرفتگى «خلخ» در مصرع پنج را هم ندارد پس ببنید ادعای این که اثر مانند ندارد هم بی دلیل است....
------------------------------------------------------------------
---------------------------------------
توجه توجه !
چون دو نفر از دوستان حاشیه قشنگی برای این پستم زده اند حیفم اومد اونا رو براتون ننویسم :
1.بنده خدا(سه شنبه 7/9/1385)
سلام خسته نباشید وبلاگ خوبی دارید یک انتقاد داشتم:به نظر من مقایسه کردن قرآن با شاهکارهای دیگر اشتباه است در جایی از متن اشاره شده که صاحبان آن شاهکارها ادعای پیامبری نداشتند آیا اگر ادعا داشتند پیامبری آنها ثابت می شد؟یعنی معجزه ی خدا با کتاب بندگان خود یکی است؟؟؟؟؟vahidsc@gmail.com
2.(شیعه مذهب برتر)با سلام خدمت شما دوست عزیز جریان چیه آقا سعید؟ یک روز به آخوندها گیر میدی یک روز هم به قرآن . اما باید بهتون بگم که شما گفتی شاهکاری بی نظیر در صورتی که از دید بنده تنها قرآن بی نظیرهست و بس بقیه شاهکارها می توانند کم نظیر باشند اما بی نظیر هرگز.
بله دوستان قرآن تنها کتابی است که هیچ نظیری ندارد و اگر دقت کرده باشید مثال شعر برای بیان همین امر بود که ادعای بی نظیر بودن شاهکارهای؛ ادعایی پوچ و بی اساس است اصولا کلمات آدمی را انسان های بعدی می توانند بیاورند یا بهتر از آن را خلق کنند اما قرآن چون از سنخ کلام بشر نیست چنین نیست بنابراین مقایسه از اصل اشتباه است.
