صد مرده زنده می شود از ذکر یاحسین، ارباب ما معلم عیسی بن مریم است

سلام دوستان انشاالله که عزاداری های شما در ایام سوگواری سرور و سالار شهدا حسین بن علی علیه السلام مورد قبول واقع شده باشه.

اخیرا جمله ای را از شخصیتی دیدم که شاید لازم باشه در نقد آن مطلبی را خدمتتان تقدیم کنم

می فرماید:

آیا عشق ورزیدن به اسم ها تشیع است؟ یا شناخت مسمی ها؟؟

پاسخ من به این سئوال

شکی نیست در این که شناخت مسمی ها بسیار مهم است شناخت صاحب نام بسیار مهم تر است از بکار بردن و ارادت پیدا کردن به نامش

ولی طبیعت انسان اینگونه است وقتی به کسی ارادت پیدا می کند یکی از راه های نشان دادن ارادتش به آن شخص، عشق ورزیدن به نام اوست

یک عاشق که معشوق خود را شناخته است به اندازه شناختش به بهانه های مختلف از او یاد می کند و بهترین ابزار برای یاد زبانی ذکر نام اوست بر زبان

پس عشق ورزیدن به نام و اسم هم مثل نام زیبای حسین ، عباس، زینب و...... و مانوس بودن با آن ها بیشتر به خاطر توجه به مسمای آن ها و شناخت ما از صاحب نام است و یک شیعه بخاطر ارادت خالصانه اش به این خاندان حاضر نمی شود هنگام انتخاب نام از اسامی دیگری بهره جوید و اینچنین با این اسامی مانوس می شود.

پس عشق ورزیدن به اسامی هم می تواند حاکی از شیعه بودن باشد

چرا که نه؟!

مهرتو را به عالم امکان نمى دهم
این گنج پربهاست من ارزان نمى دهم
گرانتخاب جنّت و کویت بمن دهند
کوى تو را به جنّت رضوان نمى دهم
نام تو را بنزد اجانب نمى برم
این اسم اعظم است به دیوان نمى دهم

به نظر شما نام علی در قرآن نیامده ؟!‏

اگر نیامده علت چیست؟

نیامدن نام مبارک حضرت على (علیه السلام) در قرآن کریم ، علل متعددى دارد :

1 . قرآن ، آخرین کتاب آسمانى است و باید براى همیشه از تحریف ، مصون بماند .

اگر نام حضرت على (علیه السلام) در قرآن ذکر مى شد ، کسانى که جاه طلب و ریاست خواه بودند و کسانى که بستگان شان در جنگ ها به دست حضرت على (علیه السلام) کشته شده بودند و کینه آن حضرت را در دل داشتند ، و در رأس امور هم بودند، در صدد تحریف قرآن برمى آمدند و آیاتى را که نام آن حضرت در آن ذکر شده ، از قرآن محو مى کردند ; همان گونه که بیست و پنج سال ، امیرالمؤمنین را خانه نشین کردند و در زمان 5 سال حکومتش سه جنگ داخلى را بر ایشان تحمیل کردند . پس بیان نشدن نام حضرت على (علیه السلام)در قرآن ، یکى از راهکارهاى حفظ قرآن از تحریف است .

2 . قرآن به بیان کلیات مى پردازد ; بنابراین به ندرت اسامى اشخاص زمان حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) در قرآن به چشم مى خورد ; مثلا در آیه اول سوره «تبت » به نام «ابولهب » اشاره شده و او را مورد نفرین قرار داده است .

خداوند تفصیل کلیات قرآن را به حضرت رسول وانهاده است : «وَ أَنزَلْنَآ إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیْهِم » (نحل ،44) قرآن ، کلیات مربوط به موضوع امامت را بیان کرده و جزئیات آن را رسول تبیین نموده است .

ابوبصیر مى گوید : «از امام صادق(علیه السلام) پرسیدم : مردم مى گویند : چرا از حضرت على (علیه السلام)و اهل بیت او نامى در قرآن کریم نیامده است ؟ امام(علیه السلام) فرمودند : به کسانى که چنین اعتراضى مى کنند ، بگویید : همان گونه که نماز در قرآن آمده ، ولى سه یا چهار رکعت بودن آن مشخص نشده و پیامبر آن را براى مردم تفسیر کرد ، همچنین زکات در قرآن نازل شده ، ولى مقدار آن مشخص نشده و رسول خدا آن را براى مردم تفسیر کرد... . همین طور در قرآن نازل شده است که «أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِى الاَْمْر ;(نساء ،59) از خدا و رسولش و اولى الامر اطاعت کنید .» این آیه درباره امام على و حضرت حسن و حسین(علیهم السلام)نازل شده و پیامبر فرمود : هر که من مولاى اویم پس على مولاى اوست . یعنى همان گونه که تفسیر جزئیات نماز ، زکات و حج و.. . به پیامبر واگذار شده ، معرفى اولى الامر و ذکر اسماى آنان به پیامبر واگذار شده است.

3 . گاهی اگر ویژگی های فردی ذکرشود حس کنکاوی مردم را بیشتر تحریک می کند تا بررسى کنند و به فردى که این ویژگى ها را دارد پى ببرند و این شیوه بیشتر در ذهن ها جاى مى گیرد ضمن این که بهترین معرفی افراد همین است ; مانند آیه ولایت که مى فرماید : «ولىّ شما خدا ، رسولش و کسى است که ایمان آورد ، نماز را برپا مى دارد و در حال رکوع زکات مى دهد .»

اما به نظرمن سراسر قرآن نام و ذکر علی علیه السلام هست ایشان نگین قرآن و خورشید قرآن هستند آیا وقتی خورشید عیان است نیاز به بردن نامش هم هست؟