به بهانه قیام خونین پانزده خرداد سال 1342 و رحلت جانگداز پیر جماران

آن روز وقتی از سرازیری خانه اش به سوی بیمارستان می رفت به بستگان و همراهانش گفت : من ازاین سرازیری باز نخواهم گشت, می دانید چرا ؟ چون بوی نیمه خرداد به مشامش می رسید.

اماما! در وصیت نامه ات نوشتی : با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص ، و به سوی جایگاه ابدی سفر می کنم .

نگفتی یتیمانت در فراق تو  چه کنند؟ از آن ها خواستی دعای خیر خود را بدرقه ات کنند. آنان آنشب را تا دیروقت برای شفایت دعا کردند اما مثل این که تو خود از خدا خواستی که زودتر این دنیا را ترک کنی!

 دیروز مردم به بهشت زهرا آمدند پای سخنان سید علی  خلف بر حق تو, او خطاب به مردم گفت: امروز چهار ایمان باید در مملکت قرآنی ما تقویت شود ایمان به خدا ایمان به مردم ایمان به این راه و ایمان به موفقیت در این راه.

آخه این مردم از نسل همان سلمان فارس هستند که وقتی آیه نازل شد «یـأیّها الّذین ءامنوا مَن یرتدّمنکم عن دینه فسوف یأتى اللّه بقوم یحبّهم و یحبّونه أذلّة على المؤمنین أعزّة على الکـفرین یجـهدون فى سبیل اللّه و لایخافون لومة لآئم ; (مائده ، 54) اى کسانى که ایمان آورده اید ! هر کس از شما از آیین خود باز گردد [به خدا زیانى نمى رساند] خداوند در آینده جمعیتى را مى آورد که آن ها را دوست دارد و آن ها نیز خدا را دوست دارند ، در برابر مؤمنان متواضع و در برابر کافران نیرومند و شکست ناپذیر ; مردانى که در راه خدا جهاد مى کنند و هرگز از سرزنش سرزنش کنندگان هراسى به خود راه نمى دهند .» جمعى از اصحاب رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) عرض کردند : «این گروهى که خداوند در این آیه به آن ها اشاره کرده کیانند» ؟! در این هنگام پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله) دست مبارکشان را برپاى سلمان [و طبق روایتى دیگر بر شانه سلمان]  زد و فرمود : «منظور این مرد و قوم او است ; سوگند به آن کسى که جانم به دست او است ، اگر ایمان به ثریا بسته باشد ، گروهى از مردان فارس آن را به چنگ مى آورند .»

همین مردم روایت امام کاظم را هم خوانده بودند که فرمود: «مردى از اهل قم مردم را به حق فرا مى خواند و برگرد او مردمانى فراهم مى آیند که چونان پاره اى آهن استوارند، طوفان ها آن ها را به لرزه نمى اندازد و از جنگ خسته نمى شوند و بزدلى نشان نمى دهند، به خدا توکل دارند و فرجام از آن پرهیزگاران است.»

آنان تو را شناخته بودند به سفارشاتت عمل می کردند و به دستور تو قیام 15 خرداد را به راه انداختند و تازه داشتند با تو خوی می گرفتند که تو از میانشان رخت بر بستی و رفتی.

 می دانم به دعای تو خداوند نگهدار این ملت است اما مگر این ملت چه کوتاهی از تو دیده بودند که چنین برایشان نوشتی:

... و از ملت امیدوارم که عذرم را در کوتاهیها و قصور و تقصیرها بپذیرند. و با قدرت و تصمیم اراده به پیش روند و بدانند که با رفتن یک خدمتگزار در سدّ آهنین ملت خللی حاصل نخواهد شد که خدمتگزاران بالا و والاتر در خدمتند، والله نگهدار این ملت و مظلومان جهان است .

تو از ملت خواستی به یکی از توصیه هاى مهم پیامبر اکرم در اواخر عمر شریفشان درباره قرآن کریم و عترت طاهرین (اهل بیت)(علیهم السلام) است. گوش فرا دهند, در وصیت نامه ات نوشتی:

اکنون ببینیم چه گذشته است بر کتاب خدا، این ودیعه الهى و ماترک پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) مسایل اسف انگیزى که باید براى آن خون گریه کرد، پس از شهادت حضرت على(علیه السلام) شروع شد. خود خواهان و طاغوتیان قرآن کریم را وسیله اى کردند براى حکومت هاى ضد قرآنى، و مفسران حقیقى قرآن و آشنایان به حقایق را که سراسر قرآن را از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) دریافت کرده بودند و نداى انّى تارک فیکم الثقلان در گوششان بود، با بهانه هاى مختلف و توطئه هاى از پیش تهیه شده آنان را عقب زده و... از صحنه خارج کردند...

و این خود تو بودی که این افتخار را به رخ دنیا کشیدی و فرمودی:ما مفتخریم و ملت عزیز سر تا پا متعهد به اسلام و قرآن مفتخر است، که پیرو مذهبى است که مى خواهد حقایق قرآنى، که سراسر آن از وحدت مسلمین بلکه بشریت دم مى زند، از مقبره ها و گورستان ها نجات داده، و به عنوان بزرگ ترین نسخه نجات دهنده بشر از جمیع قیودى که بر پاى و دست و قلب و عقل او پیچیده است و او را به سوى فنا و نیستى و بردگى و بندگى طاغوتیان مى کشاند نجات دهد.

اماما! ما را دلی است کز تو بریدن نمی توان نمی بینی همه ساله چه جمعیتی از سراسر دنیا به مرقدت می آیند؟

 این جا رو هم ببینید